Toen ik mijn geliefde hond Nova moest laten inslapen, voelde ik iets in mij breken. Niet alleen mijn hart scheurde open, ik voelde ook iets anders: een deel van mijzelf leek mee te gaan met haar. Alsof, samen met haar laatste adem, een stukje van mijn ziel het lichaam verliet. Als healer, als teacher, als vrouw die werkt met soul retrieval en diepe transformatie, wéét ik hoe dit werkt.
Ik weet dat wanneer een mens of dier een intense shock of trauma meemaakt, de ziel soms fragmenten van zichzelf loslaat, als een beschermingsmechanisme, om de pijn niet volledig te hoeven dragen. Dit noemen we soul loss. Het is een oud begrip dat in vele spirituele tradities wordt erkend.
Maar weten is niet hetzelfde als voelen.
En in de rauwheid van mijn eigen rouwproces, begon ik te twijfelen: Heb ik het wel goed gedaan? Heb ik te veel laten dragen door haar. Is het mijn schuld dat haar lichaam het niet meer kon dragen? Had ik iets kunnen voorkomen? Deze vragen, deze pijn, deze schuldgevoelens… ze horen allemaal bij de diepte van de liefde. Want hoe dieper je liefhebt, hoe groter het verlies voelt. Maar hier is wat ik heb geleerd, opnieuw, nu vanuit mijn eigen ervaring. Heel bewust in dit leven:
1. Soul retrieval betekent niet dat je iets van de ander afpakt.
Wanneer je na verlies jouw zielsdelen terughaalt, haal je niet iets weg bij degene die overging. Jouw geliefde dier of baby/persoon is heel, compleet, vrij. Wat jij terughaalt, zijn jouw eigen delen die zijn vastgehaakt in het moment van shock, verdriet, bevriezing. Het is geen afscheiding, maar een herstel van jouw eigen heelheid.
2. Dieren dragen niet jouw schuld.
Ja, dieren spiegelen ons. Ja, ze staan ons vaak bij in onze processen, soms tot op zielsniveau. Maar een lichamelijke ziekte, een tumor, een einde dat komt, dat is niet jouw schuld. Dat is een onderdeel van hun reis.
3. De ziel keert terug, op haar eigen tijd.
Na overlijden heeft de ziel vaak tijd nodig om te landen, om te rusten, om over te steken naar het licht. Soms komen tekens meteen, soms pas later. Soms komen ze als dromen, soms als een fluistering, soms als een afgesproken symbool en soms op onverwachte manieren. Wat helpt, is vertrouwen: de band blijft, de liefde blijft, en op een dag zal het contact zich weer openen, wanneer jij en de ziel van jouw geliefde daar beiden klaar voor zijn.
4. Rouw is niet het einde, maar een heilige transitie.
In dit proces leer je als mens, als healer, als ziel. Ik voel nu hoe Nova mij nog steeds uitnodigt om te leren, om mijn werk te verdiepen, om mensen en dieren nog beter te helpen elkaar te vinden, zelfs over de grens van het fysieke leven heen. Zij is mijn leermeester, nu in een andere vorm.
Voor wie dit leest, en zelf door rouw gaat:
Weet dat je niets raars denkt als je je voelt alsof een stukje van jezelf is meegegaan. Weet dat het niet verkeerd is om jouw zielsdelen zachtjes terug te roepen, in liefde en zachtheid. Weet dat jouw geliefde ziel niet vastzit aan jouw pijn, maar vrij is om te stralen, en jou te omringen in licht. En bovenal: weet dat de liefde die jullie deelden nooit verloren gaat. Liefde is de enige kracht die levens overstijgt, werelden overbrugt, tijdloos aanwezig blijft.
Ik hou van jou, Nova. Ik hou van jou, zielendier, zielsgenote, zielenmaatje. En ik draag jouw liefde voort, in alles wat ik ben, in alles wat ik geef, in alles wat ik leer. voor mij, voor jou, en voor alle zielen die elkaar willen vinden.
Prayer voor heling na verlies
Lieve ziel, geliefd dier, geliefde…
Ik eer jouw reis.
Ik eer jouw vrijheid.
Ik eer de liefde die tussen ons is geweven,
die niet gebonden is aan tijd, aan lichaam, aan plaats.
Ik laat jou vrij in het licht,
maar ik roep nu zachtjes alle stukjes van míjn ziel
die zijn vastgehaakt in verdriet, in shock, in gemis, terug naar mijn hart, naar mijn lichaam, naar mijn zijn.
Ik ben hier. Jij bent daar.
En toch ontmoeten we elkaar,
in liefde, in herinnering, in het diepe weten
dat wij altijd verbonden blijven.
Ik hou van jou.
Ik hou van jou.
Ik hou van jou.
Ga in vrede, mijn liefste.
En als de tijd rijp is, weet ik:
we zullen elkaar weer herkennen,
ziel tot ziel.
Klein ritueel voor soul retrieval en afscheidsheling
1. Zoek een rustige plek waar je ongestoord kunt zitten of liggen.
2. steek een kaars aan en, als je wilt, plaats een foto of voorwerp van jouw geliefde dier of persoon bij je.
3. Sluit je ogen, leg één hand op je hart en één hand op je onderbuik. Adem diep in en uit.
4. Spreek hardop of in gedachten:
“Ik roep nu alle zielsdelen van mijzelf,
die in pijn, shock of verdriet zijn achtergebleven,
zachtjes terug naar mij.
Ik neem alleen mee wat van mij is.
Ik laat vrij wat niet van mij is.
Ik ben heel. Ik ben veilig. Ik ben hier.”
5. Visualiseer een gouden licht dat als een zachte regen op jou neerdaalt en je vult met warmte, rust en heelheid.
6. Bedank jouw geliefde voor de tijd samen. Zeg eventueel: “Jij bent vrij, en ik ben vrij. Ik hou van jou.”
7. Blijf nog even zitten in stilte, adem door, en blaas dan zachtjes de kaars uit als symbool van overgave en vertrouwen.
In liefde,
Nadieh
Ik ben hier om vrouwen te begeleiden in het herinneren van hun essentie.
Niet om hen te helen — maar om hen te helpen hun eigen heilige kracht terug te claimen.
Mijn werk opent velden van herinnering, van waarheid, van belichaming.
Zodat jij voelt:
jij bént het medicijn. Jij bént de magie.
Welkom, sister.
Je herinnert je al meer dan je denkt.
Rise, in sacred power.
Nadieh Cuijten is spiritueel leraar en mentor voor vrouwen. Auteur van drie boeken en spreekster. Met haar teaching slaat ze een brug tussen eeuwenoude wijsheid en onze moderne samenleving.
