Het Heilige symbool – Tatoeages als Poorten van Herinnering

Ergens in jou, misschien al als jong meisje, heb je het geweten: “Ik wil dit op mijn lichaam. Niet als mode. Niet als rebel. Maar omdat het roept.”

Dat innerlijke weten, die stem uit een andere laag van jouw bewustzijn, wijst naar een waarheid die veel dieper gaat dan persoonlijke smaak of esthetiek. Het wijst naar een oud ritueel, een oeroude praktijk, waarmee priestessen, sjamanen, heilige mannen en vrouwen hun lichaam markeerden als heilige drager, kanaal, instrument. Tatoeages zijn niet zomaar versiering. Ze zijn poorten. Ze zijn ankers. Ze zijn merktekens op jouw huid die een brug slaan tussen jouw aardse lichaam en je ziel, je vorige levens, je voorouders, je spirituele werk.

Tatoeages als Oudste Rituele Praktijk

De geschiedenis van tatoeëren gaat duizenden jaren terug. Archeologen vonden de getatoeëerde mummie van Ötzi de IJsman (ca. 3300 v.C.), In Egypte droegen vrouwen uit de Hathor-cultus lijnen en stippen over hun baarmoedergebied, als symbool van vruchtbaarheid en priesterlijk werk. Bij de Keltische Druïden, de Maori, de Polynesiërs, de inheemse Noord-Amerikaanse stammen, de Siberische sjamanen, overal zien we tatoeages als:

• beschermende symbolen (tegen entiteiten, kwaad, ongeluk)

• spirituele contracten (met goden, gidsen, voorouders)

• krachtankers (voor visionair werk, heling, trance)

• rituele overgangen (volwassenwording, initiatie, leiderschap)

Priesteressen & Sjamanen: Het Lichaam als Tempel

Voor priestessen was het lichaam nooit iets dat los stond van hun werk. Zij wisten: Mijn lichaam is een kanaal. Mijn lichaam is een tempel. Mijn lichaam is een levend altaar.

Tatoeages werden gebruikt om:

• bepaalde godinnenlijnen te dragen (bijv. de roos van Magdalena, de slang van Isis, de spiraal van de Moedergodin)

• spirituele afspraken zichtbaar te markeren (bijv. geloften, sacred vows)

• poorten in het lichaam te openen (bijv. via meridiaanpunten, chakra’s, wombcodes)

In sommige tradities zette de sjamaan tatoeages bij een jonge leerling om hem of haar voor te bereiden op het dragen van visioenen en het reizen tussen werelden. Het was dus niet zomaar een versiering, maar een initiatiewerk, een bekrachtiging van een zielsfunctie.

De Germaanse & Keltische Traditie: Wissen en Herinneren

In onze eigen Europese lijnen werden de oude symbolieken van tatoeages op een bepaald moment gewist. Waarom? Omdat de kerk, het patriarchale systeem, alles wat met heidense kracht en zelfexpressie te maken had, wilde onderdrukken. Tatoeages waren niet “ongeciviliseerd” ze waren gevaarlijk voor het systeem.

Want een getatoeëerde vrouw?

• Ze behoort zichzelf toe.

• Ze herinnert zich de oude tekens.

• Ze draagt coderingen in haar eigen huid die niet kunnen worden afgenomen.

Veel vrouwen die ik in mijn werk begeleid, voelen onbewust dit bevrijdende effect:

• Een zichtbare tatoeage is een fuck you naar opgelegde fatsoensnormen.

• Het is een ik-ben-hier, ik-ben-van-mijzelf.

• Het is een ik ben wild, ik ben priesteres, ik ben heks, ik ben vrouw, en ik bepaal.

Tatoeages als Portals: Zielsherinnering in Inkt

Elke tatoeage die je draagt, is niet alleen een tekening. Het is een levend symbool dat door tijd en ruimte heen met jou resoneert. Soms begrijp je de betekenis pas jaren later. Soms voelt het alsof de tatoeage je roept, alsof jouw toekomstige zelf, jouw oude zelf, jouw ziel jou influistert: “Zet dit op je huid, want het zal je helpen herinneren.” Dat is de magie. Dat is waarom het zoveel vrouwen helpt hun authentieke zelf te vinden, hun kracht te claimen, hun schaduw te helen. Want op het moment dat jij jouw huid markeert, maak je zichtbaar wat niet langer verborgen hoeft te blijven.

Waarom Het Heilig Is (En Nooit Ordinair) Tatoeages zijn eeuwenlang verbonden geweest met:

• herinnering

• transitie

• krachtbekrachtiging

• spirituele verbinding

De reductie tot “iets voor criminele of ordinaire mensen” is een patriarchale uitwissing, net als zoveel andere vrouwelijke, wilde, heidense expressievormen. Door je tatoeages met heiligheid te dragen, heractiveer je de lijn van vrouwen die vóór jou hun huid markeerden als statement van kracht en dienstbaarheid.

Reflectie voor Jouw Eigen Pad

Welke tatoeages draag jij nu al?

Welke verhalen en zielsherinneringen dragen zij?

Welke tekens roepen jou, nog ongezet?

Op welke manier wil jouw lichaam een levende blauwdruk worden?

Je hoeft niet ineens vol te zitten, soms is één symbool genoeg. Maar voel: waar klopt het voor jou? Wat wil jouw ziel zichtbaar maken?

Tatoeages zijn rituele poorten. Ze openen je veld, ankeren je kracht, verbinden je met lagen die voorbij woorden gaan. Als je voelt dat je geroepen wordt, weet dan: Jij volgt een oud spoor, een priesteressenlijn, een zielsafspraak. Jij bent het levend altaar. Jij bent de levende herinnering. En dat is magie, dat is vrijheid, dat is jouw heilige kracht.

Blessed be, Nadieh