Over racisme, mensenrechten en het bevrijden van je familiesysteem
Soms is het niet jouw pijn die je draagt.
Soms zijn het echo’s.
Fluisteringen van keuzes, oordelen, overtuigingen en handelingen
die ooit in je familiesysteem zijn beland
en generaties lang zijn blijven kleven aan het collectieve veld.
Racisme.
Onderdrukking.
Daderschap.
Het overschrijden van vrije wil.
En dan voel je: het is tijd.
Tijd om op te ruimen.
Niet om schuld aan te wijzen,
maar om verantwoordelijkheid te nemen,
in het licht.
Vanmorgen zat ik in stilte.
En ik voelde het helder:
het is tijd voor een ho’oponopono uitgewerkt met uitleg om met jullie te delen.
Voor de delen in (mij)jou, in (mijn)jouw familie, in (mijn) jouw systeem,
die nog vasthouden aan oordeel, afscheiding of macht.
Wat is ho’oponopono?
Ho’oponopono is een Hawaiiaans vergevingsritueel,
een heilige formule die terugbrengt naar innerlijke vrede.
Het is eenvoudig in woorden, maar diep transformerend in werking.
Het bestaat uit vier zinnen:
“Het spijt me.”
“Vergeef me alsjeblieft.”
“Ik hou van je.”
“Dank je wel.”
Deze zinnen spreek je uit tegen een innerlijk beeld, een gevoel, een situatie of een voorouderlijke imprint.
Je hoeft niet te weten wat er exact gebeurd is.
Je hoeft het niet met je hoofd te begrijpen.
Je systeem weet.
De Akasha weet.
Voor wie is het?
Voor iedereen die voelt dat het tijd is om op te ruimen.
Voor vrouwen die dragen wat niet van hen is.
Voor mensen die zien dat racisme niet alleen een maatschappelijk probleem is,
maar ook een karmisch patroon,
verankerd in familievelden, nationaliteiten en onzichtbare structuren.
Je hoeft zelf geen racistisch gedrag te hebben vertoond.
Maar als het ergens in jouw lijn heeft plaatsgevonden,
is het aan jou om het licht erop te zetten.
Zodat het niet langer doordruppelt naar de generaties na jou.
Ik deed een ho’oponopono op:
• Racisme en nationalisme:
Alle plekken in mijn familiesysteem waar mensen van andere huidskleuren of nationaliteiten zijn buitengesloten, gekleineerd, onderdrukt of veroordeeld.
“Het spijt me. Vergeef me alsjeblieft. Ik hou van je. Dank je wel.”
• Genderongelijkheid:
Alle plekken waar mannen vrouwen overheerst hebben, of vrouwen mannen ontkracht hebben.
Waar macht boven liefde werd gesteld.
Waar gelijkwaardigheid is vergeten.
“Het spijt me. Vergeef me alsjeblieft. Ik hou van je. Dank je wel.”
• Daderschap in het familiesysteem:
Voor diegenen in mijn lijn die schade hebben toegebracht aan anderen.
Voor de achterblijvers. Voor de slachtoffers. Voor de onzichtbare pijn.
“Het spijt me. Vergeef me alsjeblieft. Ik hou van je. Dank je wel.”
• Schending van vrije wil:
Elke plek waar een mens; fysiek, emotioneel of spiritueel is gemanipuleerd, gedwongen of misbruikt.
Waar nee niet werd gehoord.
“Het spijt me. Vergeef me alsjeblieft. Ik hou van je. Dank je wel.”
Waarom is dit belangrijk?
Omdat echte heling niet alleen persoonlijk is.
Het is collectief.
Systemisch.
Planetair.
Zolang we onbewust blijven van de imprint van racisme, kolonisatie, genderongelijkheid en mensenrechtenschendingen in onze eigen lijn, blijven we die patronen herhalen, zelfs als we goede bedoelingen hebben.
Ho’oponopono is geen trucje.
Het is een poort.
Een zachte, nederige manier om te zeggen:
“Ik zie het. En ik kies voor iets anders. In mij. In mijn lijn. Voor mijn kinderen. Voor de aarde.”
Hoe doe je het?
1. Ga rustig zitten. Sluit je ogen. Adem.
2. Breng het thema in gedachten. Bijvoorbeeld: “Racisme in mijn familiesysteem”
3. Visualiseer een situatie, of stel je voor dat het thema als energie voor je staat.
4. Spreek dan langzaam en herhaald de vier zinnen uit.
Laat elke zin landen. Voel wat het oproept.
5. Sluit af met dankbaarheid en stilte.
Je hoeft niets te willen veranderen.
Alleen beschikbaar zijn voor wat zich wil oplossen.
Het veld doet de rest.
Tot slot
Ik geloof dat elke vrouw en man een ho’oponopono mag doen op deze thema’s.
Niet vanuit schuld.
Maar vanuit heilig besef van hoe veel wij dragen en hoe veel wij kunnen vrijmaken.
Als jij dit leest, en het resoneert…
nodig ik je uit om het ritueel te doen.
Voor jezelf. Voor jouw lijn. Voor de wereld.
Zodat alles weer kan stromen.
Zacht. Waarachtig. Vrij.
— The House of Sacred Remembering
In liefde,
Nadieh
Ik ben hier om vrouwen te begeleiden in het herinneren van hun essentie.
Niet om hen te helen — maar om hen te helpen hun eigen heilige kracht terug te claimen.
Mijn werk opent velden van herinnering, van waarheid, van belichaming.
Zodat jij voelt:
jij bént het medicijn. Jij bént de magie.
Welkom, sister.
Je herinnert je al meer dan je denkt.
Rise, in sacred power.
Nadieh Cuijten is spiritueel leraar en mentor voor vrouwen. Auteur van drie boeken en spreekster. Met haar teaching slaat ze een brug tussen eeuwenoude wijsheid en onze moderne samenleving.
