De Sjamaan
Een sjamaan is geen rol. Geen esthetiek. Geen trend.
Een sjamaan is een brug tussen werelden —
tussen mens en geest, tussen zichtbaar en onzichtbaar.
Ze voelt met haar lichaam, hoort met haar botten, ziet met haar ziel.
Ze opent al haar zintuigen. Ze leeft niet buiten de wereld, maar diep in verbinding met het onzichtbare veld.
Ze weet het verschil tussen angst en intuïtie.
En ze draagt haar kanaalschap met nederigheid.
Ze reist voor anderen — om te helen, te herinneren, te bevrijden.
En wat ze daar ontmoet, laat ze eerst door haar eigen hart gaan.
Een sjamaan die zichzelf niet kent, kan anderen niet dragen.
De Völva
De Völva is een zieneres, maar niet omdat ze helderziend is.
Ze ziet het web omdat ze het heeft gevoeld.
Ze spreekt profetie omdat ze heeft leren zwijgen.
Ze staat in het veld omdat ze er doorheen gegaan is.
Haar staf is geen instrument van macht, maar een symbool van belichaming.
Ze kent haar schaduw,
en laat zich niet verleiden tot het pad van illusie.
Ze is niet hier om gezien te worden,
maar om te zien.
Niet om te volgen,
maar om te weven.
De Priesteres
Een priesteres is een levend altaar.
Niet door wat ze draagt, maar door hoe ze leeft.
Ze belichaamt haar ritueel.
Ze leeft in relatie met het goddelijke,
en nodigt anderen uit om zich daaraan te herinneren.
Ze zegt niet alleen dat ze voelt —
ze voelt echt.
Ze spreekt geen woorden om impact te maken —
maar omdat het kanaal in haar open is.
Ze bewaakt het mysterie.
Ze eert het licht én de duisternis.
En ze doet haar innerlijke werk,
elke dag opnieuw.
Verlangen is het begin — maar dragen vraagt om werk
Ja, alles begint met een verlangen.
Een herinnering. Een roep. Een vuur dat in je begint te branden.
Maar als je mensen werkelijk wilt dragen,
dan moet je eerst leren staan —
in je eigen diepte, in je eigen schaduw, in je eigen waarheid.
Je kunt geen ander door een poort leiden
als je hem zelf nog nooit bent overgestoken.
Je moet je wonden hebben aangekeken
Niet één keer.
Maar laag voor laag. Rauw. Eerlijk. Liefdevol.
• De vaderwond — jouw relatie tot autoriteit, aanwezigheid en veiligheid
• De moederwond — jouw relatie tot geborgenheid, voedende kracht en eigenwaarde
• De heksenwond — de angst om gezien te worden, om te spreken, om jouw waarheid te belichamen
• De zusterwond — jouw vermogen om in waarheid te verbinden, zonder rivaliteit of oordeel
Als je werkt vanuit een ongeheelde zusterwond,
zal jouw veld gaan schuren, splijten, of anderen afbreken.
Dan worden jouw projecties doorgegeven als waarheid,
en jouw triggers verpakt als boodschap.
Dat is niet dragen — dat is verschuiven van pijn.
Dragen betekent dat je projecties kunt hóren, zonder te reageren
Als jij een container opent — of het nu een sessie is, een cirkel, een healing —
dan is het belangrijk om te begrijpen:
mensen gaan op jou projecteren.
Ze zullen je zien als moeder, als redder, als vijand, als spiegel.
En op dat moment…
moet je blijven staan.
Niet vanuit macht. Niet vanuit ego.
Maar vanuit liefde. Vanuit belichaming.
Je moet jezelf goed genoeg kennen om te weten:
“Dit ben ik niet. En toch ben ik nu nodig.”
Boodschappen doorgeven vraagt onderscheidingsvermogen
Niet elk idee dat binnenkomt is een boodschap.
Niet elke ingeving is kanaalschap.
Voordat je spreekt, vraag: Is dit van mij?
Draagt het licht? Draagt het waarheid? Draagt het liefde?
Je mag “falen”. Je mag twijfelen.
Maar je mag nooit liegen tegen jezelf.
Gegrond zijn is alles
De grootste gave van een priesteres, een Völva, een sjamaan?
Aarding. Gronding. Aanwezigheid.
Je kunt nog zo goed channelen —
maar als je niet gegrond bent,
raak je jezelf kwijt
en neem je anderen mee in een veld zonder richting, zonder bedding.
Je lichaam is je tempel.
Je voeten zijn je wortels.
Je zenuwstelsel is je kompas.
En ieder heeft een unieke manier van dragen
Er is geen copy-paste pad.
Iedere vrouw heeft haar eigen manier van dragen.
Dat mag wild zijn, stil, speels, helderziend, dansend, zingend.
Maar je moet haar eerst ontdekken.
Door ervaring. Door introspectie. Door vallen en opstaan.
Niet door te willen zijn zoals een ander.
Maar door te herinneren wie jíj bent.
Een ware hoedster leeft niet vanuit bewijsdrang,
maar vanuit belichaming.
Ze geeft alleen door wat ze zélf heeft gevoeld,
en wat door haar heen klopt als waarheid.
En dat is precies wat ik doe.
Ik leid vrouwen op.
Niet zomaar vrouwen —
maar vrouwen die zich diep vanbinnen geroepen voelen.
Die weten dat dit niet zomaar een cursus is,
maar een roeping.
In mijn werk begeleid ik vrouwen in diepe, sacrale containers,
waarin we samen door lagen reizen:
• het priesteressenpad
• het pad van de Völva
• het werken met Seiðr
• sjamanistisch werk en earth-based magic
• ceremonieel leiderschap
• multidimensionaal bewustzijn
• wombwerk
• voorouderheling
• regressie & reïncarnatie
Mijn werk is voor vrouwen die niet alleen willen weten,
maar willen belichamen.
Voor vrouwen die willen dragen.
Voor vrouwen die voelen:
Ik ben hier om te staan.
En ik ben bereid om alles aan te kijken wat mij daarvan nog weerhoudt.
Blessed be, Nadieh
Ik ben hier om vrouwen te begeleiden in het herinneren van hun essentie.
Niet om hen te helen — maar om hen te helpen hun eigen heilige kracht terug te claimen.
Mijn werk opent velden van herinnering, van waarheid, van belichaming.
Zodat jij voelt:
jij bént het medicijn. Jij bént de magie.
Welkom, sister.
Je herinnert je al meer dan je denkt.
Rise, in sacred power.
Nadieh Cuijten is spiritueel leraar en mentor voor vrouwen. Auteur van drie boeken en spreekster. Met haar teaching slaat ze een brug tussen eeuwenoude wijsheid en onze moderne samenleving.
