In de tijd waarin wij vandaag leven,
worden we vooral in mentale beroepen geplaatst. Beroepen waarin het denken wordt verheven tot hoogste goed,
waar productiviteit belangrijker is dan aanwezigheid, en ratio belangrijker dan ritme.
Of we worden neergezet in banen die draaien om dienstbaarheid,
arbeid, productie, consumptie.
Maar dit is niet waar onze ware gaven liggen.
Eeuwenlang waren vrouwen de uitblinkers
in het werken met het ongeziene.
Met het lichaam.
Met geboorte.
Met kruiden en tincturen.
Met energie, aanraking, intentie, heling.
Wij waren de hoedsters van balans,
de dragers van kennis over de energetische natuur van het leven.
En juist dat stuk is onderdrukt, belachelijk gemaakt, weggezet als “zweverig” of “onverklaarbaar”.
Maar het is onze natuur.
Zoveel vrouwen worden nog steeds geboren
met deze gave in hun handen,
deze wijsheid in hun bloed.
En toch zitten ze in beroepen
waar ze langzaam leeg van raken,
omdat hun ziel niet kan ademen
tussen deadlines en targets.
En jij voelt het ook, nietwaar?
Dat knagende besef:
dit klopt niet meer.
Dat is je ziel die aan de deur klopt.
Want het begeleiden van vrouwenceremonies,
het werken met dieren, kruiden, planten, energie,
het ondersteunen van anderen in hun heling,
dat is ons werk.
Dat is ons ambacht.
De aarde heeft dit weer nodig.
De mensen hebben dit weer nodig.
Wij zijn de generatie die dit terugbrengt.
Maar laten we één ding helder houden:
er zijn ook vrouwen die wél floreren in mentale beroepen.
En dat is precies zoals het hoort.
Er hoort een balans te zijn.
We hebben de chirurg nodig,
de huisarts,
de psycholoog die enkel met het denken werkt.
En we hebben óók de kruidenvrouw nodig,
de medium,
de energetisch healer,
de natuurgenezer,
de sjamaan die met het onzichtbare werkt.
De één sluit de ander niet uit.
Een psycholoog van het GGZ is niet beter dan een medium in haar vak.
Net zo min als een medium boven een arts staat. Het wordt pas ongezond wanneer we vergeten dat we elkaar aanvullen.
Een samenleving bloeit pas
wanneer het mentale en het energetische,
het zichtbare en het onzichtbare,
weer sámen mogen werken.
Dus als jij voelt dat je vastzit in een baan
die je niet meer voedt,
weet dan:
je bent niet gemaakt voor dit systeem.
Je bent hier om het nieuwe te herinneren.
Kleurentherapie, energy healing, kruidenleer, womb work,
ritueel, aanraking, adem,
het zijn geen “zweverige dingen”.
Het zijn heilige vormen van genezing
die het mens-zijn compleet maken.
Je hebt beide vleugels nodig om te kunnen vliegen:
het mentale én het energetische.
De wereld is ziek geworden
omdat we de linkerhelft zijn vergeten.
Dus lieve sister,
als jouw ziel roept, luister.
Verdiep je. Ontwikkel je.
Leer de taal van jouw gaven opnieuw spreken.
Want jij bent hier om een brug te zijn
tussen het zichtbare en het onzichtbare.
✨
De wereld heeft jouw werk nodig.
En jouw werk is heilig.
Nadieh
— The House of Sacred Remembering