Een Dag Vol Geluk

Er bestaat een vorm van geluk die niet schreeuwt, niet om aandacht vraagt, niet op sociale media wordt uitgestald. Het is het stille, diepe, vervullende geluk dat ons herinnert aan de eenvoud van het leven.

Een dag vol geluk begint niet met een vol schema of een lijst met prestaties, maar met iets ogenschijnlijk kleins: je ogen openen terwijl het zachte zonlicht je kamer binnenvalt, zonder dat een wekker je heeft opgejaagd, zonder dat er haast is. Je lichaam herkent uit zichzelf wanneer het uitgerust is, en in dat moment voel je: ik ben aanwezig, ik ben hier, ik ben levend. Misschien liggen er zachte honden- of kattenlichamen naast je, warm en vertrouwd, of misschien gewoon de rust van je eigen ademhaling.

Je staat op, maakt een kopje koffie of thee, niet omdat het moet, maar omdat het mag. Misschien lees je een paar bladzijdes uit een boek dat je raakt, niet gehaast, niet met het doel iets te bereiken, maar simpelweg omdat de woorden op dat moment resoneren met jouw binnenwereld.

En dan, naar buiten. De natuur in. Je laat je voeten het ritme bepalen, niet de klok. Je wandelt vrij, ademend, luisterend naar de vogels, het ruizen van de bladeren, het zachte kabbelen van water, de geur van aarde en gras. Het hier en nu zuigt je langzaam naar binnen, en je realiseert je: dit is leven. Niet het najagen van een doel, niet het vastklampen aan wat moet, maar het ervaren van dit ene moment, in vol bewustzijn.

Thuisgekomen maak je iets lekkers. Misschien een glas vers geperst sap, misschien een kleurrijk ontbijt met fruit dat straalt in de ochtendzon. De kleuren op je bord zijn niet zomaar voeding; ze zijn een herinnering aan overvloed, aan levenskracht, aan de schoonheid die de aarde ons geeft. Je deelt het moment met je dier of dieren, misschien met een geliefde, en je voelt die warme stroom door je hart trekken: ik ben verbonden, ik ben thuis.

Later op de dag doe je misschien iets creatiefs, een klein werkstuk, een gerecht, iets bakken, schilderen, schrijven, een tuinpad aanleggen, een nieuwe plant verzorgen. Of misschien doe je helemaal niets. Misschien zit je gewoon. Kijkend naar de bloemen op tafel, naar de planten die zacht bewegen in de wind, naar het dansende licht dat door de bladeren buiten naar binnen valt. Het leven hoeft niet groots te zijn om intens mooi te zijn.

Elke dag opnieuw hebben we de mogelijkheid om te kiezen: om de schoonheid te zien in de kleine dingen. Om ons hart te openen voor de eenvoudige dans van licht en schaduw, van geluid en stilte, van aanraking en afstand. De zonnestralen die langs de schaduwranden spelen, de gouden vlekken licht die over de vloer glijden, de geur van verse aarde, het zachte gefluister van de wind, dit zijn geen toevallige details, dit zijn geschenken.

Het leven is rijk. Niet omdat het vol zit met spullen, niet omdat we voortdurend worden omringd door grootse prestaties, maar omdat wij rijk zijn van binnen. Daar, in ons hart, in onze ziel, woont de ware overvloed. De rijkdom van ons leven is altijd een reflectie van onze binnenwereld. Wanneer wij ons hart openen, wanneer wij aanwezig zijn, wanneer wij kiezen om te zien, dan stroomt die rijkdom als vanzelf naar buiten, en raakt alles wat we doen, alles wat we aanraken, alles wat we zien.

Dit is de uitnodiging: geniet van elke dansende, levende, ademende beweging in jouw bestaan. Het hoeft niet bijzonder te lijken om bijzonder te zijn. In de kleine momenten schuilt het grootste wonder.

Blessed be,

Nadieh